Η ιδιαίτερη πικράδα της λεμονόπιτας / Aimee Bender

Το Η ιδιαίτερη πικράδα της λεμονόπιτας*/The Particular Sadness of Lemon Cake είναι ένα βιβλίο που με εντυπωσίασε πολύ στην αρχή, δεν ξέρω γιατί, το θέμα του νομίζω είναι ενδιαφέρον, αλλά στην πορεία η εξέλιξη της ιστορίας παραήταν υπερβολική για να μου χαλάσει κάθε ελπίδα να καλυτερεύσει.

Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα −τουλάχιστον ήταν στην αρχή−, ένα βιβλίο crossover για όλες τις ηλικίες με στοιχεία τόσο φανταστικά όσο και σουρεαλιστικά. Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η μικρή Rose, που έχει την «ικανότητα» να καταλαβαίνει τα συναισθήματα οποιουδήποτε μέσω των φαγητών που μαγειρεύουν όταν τα δοκιμάσει.

Στην προκειμένη περίπτωση ξεκινάει με τη μητέρα της και τη μέχρι τότε αγαπημένη της λεμονόπιτα που τη δοκιμάζει μια κυριακάτικη μέρα και από τότε όλη η ζωή της αλλάζει. Δεν είχε τη γεύση που τόσο της άρεσε, η γλυκιά και συνάμα ξινή γεύση της διαδέχεται μία ατελείωτη πίκρα. Μέχρι να συνειδητοποιήσει τι γίνεται με τον εαυτό της και το ότι μπορεί να καταλαβαίνει τα συναισθήματα των άλλων, περνά από πολλές φάσεις όπως, να τρώει μόνο συσκευασμένα προϊόντα καθότι παρασκευασμένα από μηχανήματα δεν τις προκαλούσαν άσχημα συναισθήματα…

Ο αδερφός της, Joe είναι ένας επιστήμονας που ζει κυριολεκτικά στον δικό του κόσμο και έχει να παρουσιάσει την πιο περίεργη ιστορία του βιβλίου, ακόμη πιο περίεργη και από αυτή της Rose. Σίγουρα θα σας εκπλήξει ή ακόμη και θα σας εκνευρίσει.

Rose και Joe ζουν μαζί με τους γονείς τους που και αυτοί είναι αρκετά σημαντικοί στην πλοκή του βιβλίου, ενώ το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι το πως επηρεάζει η αλλαγή της Rose και αυτούς. Ο Joe, νευρωτικός και με απίστευτες μανίες θα αφήσει το σπίτι του και θα βρει καταφύγιο κάπου αλλού…

Από τη πλευρά της συγγραφής μερικά θέματα του βιβλίου δεν είναι τόσο καλά εκφρασμένα καθώς υπάρχουν κατά τη γνώμη μου μερικά περίεργα κενά στην πλοκή και κυρίως όσον αφορά την ιστορία του αδερφού της Rose. Το πρώτο μισό του βιβλίου είναι πολύ καλύτερα δουλεμένο ή απλά φαίνεται έτσι γιατί δημιουργούνται κάποιες προσδοκίες στην αρχή του. Όταν τελειώνεις την ανάγνωση συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει η ανάλογη συνοχή.

Όλα ξεκινούν με μια ατελείωτη γλυκάδα και στην πορεία της πλοκής βλέπουμε την πικράδα σε κάθε χαρακτήρα, αρχικά από τη Rose και στη συνεχεία στους υπόλοιπους. Ανήκει για μένα στην κατηγορία των βιβλίων που διχάζει τους αναγνώστες, υπάρχουν στιγμές όπου η φαντασία σε οδηγεί σε υπερβολικά σουρεαλιστικές καταστάσεις και νομίζω πως οι περισσότεροι δεν είναι προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο καθώς μιλάμε για μια κατηγορία βιβλίου όπου δεν του αξίζει μια τέτοια ανατροπή. Προσωπικά λάτρεψα το πρώτο μισό της ιστορίας, ειδικά εκεί όπου υπήρχε το παιχνίδι με τις γεύσεις.

Αναπόφευκτα η ιστορία της Aimee Bender «Η ιδιαίτερη πικράδα της λεμονόπιτας» συνδέεται με αυτή του αγαπημένου βιβλίου και της ταινίας, Σαν νερό για ζεστή σοκολάτα, όπου η πρωταγωνίστρια κάθε φορά που ήταν στεναχωρημένη φαινόταν στο φαγητό που μαγείρευε. Μαζί με ένα ιδιαίτερο ταξίδι σε γεύσεις και συνταγές το κάνουν ακόμα αξεπέραστο στην κατηγορία του.

Μου κάνει εντύπωση πως το The Particular Sadness of Lemon Cake ακόμη δεν έχει εκδοθεί στην Ελλάδα καθώς έχει ανακοινωθεί ότι ετοιμάζεται η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη.

Θα το πρότεινα, αλλά με πολλές επιφυλάξεις.

*Από την ισπανική παραλλαγή του πρωτότυπου τίτλου.

Σελίδες: 304 | Τιμή: 16,17$ | Εκδόσεις: Knopf Doubleday