Μετά το σεισμό / Χαρούκι Μουρακάμι

Ο Χαρούκι Μουρακάμι δεν νομίζω πως χρειάζεται συστάσεις πλέον στο ελληνικό κοινό. Πιο δημοφιλής κυρίως για τα 1Q84, Νορβηγικό Δάσος, Κουρδιστό Πουλί, Το τέλος του κόσμου και το Μετά το σεισμό, είπα να ξεκινήσω να τον διαβάσω με το τελευταίο.

Πρωτοάκουσα γι αυτόν σχετικά αργά βέβαια, μόλις τον Σεπτέμβριο του 2011 όταν έβλεπα στην Ισπανία τον πανικό που προκαλούσαν οι κυκλοφορίες του… Επίσης, του έδωσα πιο μεγάλη σημασία και από τα καταπληκτικά εξώφυλλα της Knopf .

Νομίζω (χωρίς να έχω διαβάσει ακόμη τα άλλα) πως έκανα την καλύτερη αρχή με αυτό. Είναι φορές που χρειάζεσαι ένα βιβλίο με μικρές ιστορίες που μπορούν να διαβαστούν απνευστί σε λίγη μόλις ώρα και που από την άλλη μεριά έχουν κάτι που τις συνδέει μεταξύ τους, έναν κοινό κορμό…

Στα ελληνικά οι πρώτες εκδόσεις στα βιβλία του Μουρακάμι έγιναν για αρκετά χρόνια από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα στη αγαπημένη μου «Ασημένια Σειρα» που πλέον δεν βγαίνει όπως όταν πρωτοξεκίνησε. Τα τελευταία του βιβλία αλλά και όλη η backlist του κυκλοφορεί πλέον από τις Εκδόσεις Ψυχογιός που τον μεταχειρίζεται ως ένα από τα μεγάλα χαρτιά τους.

Ας επανέλθω στο βιβλίο. Αποτελεί μια συλλογή έξι διηγημάτων με θέμα την κατάσταση των πραγμάτων μετά από μια καταστροφή, αναφερόμενος στην καταστροφή που συνέβη μετά τον σεισμό του 1995 στην ιαπωνική πόλη Κόμπε που οδήγησε στο να χάσουν τη ζωή τους πάνω από 5.000 άτομα.

Το ξεκίνημα των ιστοριών δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο, είναι μια ιστορία που ξέρω ότι δεν θα ξεχάσω εύκολα, αν όχι ποτέ. Στο «Ούφο στο Κουσίρο» βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν άνδρα που η γυναίκα του τον έχει παρατήσει με τη δικαιολογία πως είναι «άδειος». Θα πρέπει να δώσει ένα μυστηριώδες κουτί σε μία άλλη πόλη. Η «αποστολή» αυτή θα τον κάνει να έρθει σε επαφή με μια περίεργη γυναίκα που θα του μάθει κάτι που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή.

Ακολουθούν τα «Τοπίο με σίδερο ρούχων», «Όλα τα παιδιά του θεού μπορούν να χορέψουν», η «Ταϊλάνδη», ο «Σούπερ βάτραχος σώζει το Τόκιο» και τέλος η «Μελόπιτα».

Από τα πιο ωραία και απολαυστικά είναι το «Σούπερ βάτραχος σώζει το Τόκιο» όπου ένας τεράστιος βάτραχος ζητάει βοήθεια από έναν υπάλληλο τραπέζης να παλέψουν εναντίον ενός τεράστιου σκουληκιού που τρελαίνεται να δημιουργεί σεισμούς από αυτούς που σκοτώνουν τον κόσμο (!).

Με τη μαγική γραφή του και την απλότητά της (όχι δεν είναι επειδή είναι απλή, είναι γιατί είναι τόσο καλή που αυτό την κάνει απλή), ο Μουρακάμι με αυτή τη συλλογή διηγημάτων του με κεντρικό άξονα μια σεισμική καταστροφή, ταρακουνάει ζωές ανθρώπων που φαίνονταν απίστευτα σταθερές στο έδαφος και που τίποτε δεν μπορούσε να τις βλάψει…

Το προτείνω ανεπιφύλακτα και αναμένω να διαβάσω και τα άλλα βιβλία του.

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για το χανγκόβερ , έλεγ’ ένας φίλος, είναι τα πρωινάδικα στην τηλεόραση. Αυτοί οι τύποι που στριγκλίζουν με ύφος κυνηγού μελισσών, μεταδίδοντας ανταποκρίσεις απ’ το μέτωπο της σόου μπίζνες, σε βοηθάνε να βγάλεις και το τελευταίο πράγμα που΄χει μείνει στο στομάχι σου απ’το προηγούμενο βράδυ.

(Απόσπασμα από το «Όλα τα παιδιά του θεού μπορούν να χορέψουν»)

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα, σε μετάφραση του Βασίλη Κιμούλη. Σελίδες 234 | Τιμή: 14,20€ (Πλέον 7,00€)