Η λύσσα / Αύγουστος Κορτώ

Η πρόσφατη αναγνωστική εμπειρία που είχα διαβάζοντας το Βιβλίο της Κατερίνας (Πατάκης, 2013) με έκανε να θέλω να διαβάσω κι άλλα έργα του Αύγουστου Κορτώ. Από τα άλλα βιβλία του, αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η πρόσφατη επανακυκλοφορία του βιβλίου με τίτλο Η λύσσα (Μίνωας, 2014).

Αν και αποτελεί ένα βιβλίο πολύ διαφορετικό από το Βιβλίο της Κατερίνας, η γραφή του με τις γρήγορες ανατροπές το κάνουν πολύ ενδιαφέρον και ιδιαίτερο προς τον αναγνώστη.

Γρήγορα κατάλαβα πως ο τίτλος του βιβλίου είχε κυριολεκτική σημασία. Το βιβλίο μας μεταφέρει σε ένα μακρινό χωριό της Πίνδου, το Μαυρόδασο, την δεκαετία του 70. Το φανταστικό αυτό χωριό είναι απομονωμένο από οποιαδήποτε πρόσβαση σε άλλους οικισμούς/χωριά ειδικά τον χειμώνα που λόγω του χιονιού ο αποκλεισμός είναι δεδομένος. Οι κάτοικοί του ζουν μια ζωή πρωτόγονη, μακριά από πράγματα που στην καθημερινότητά μας θεωρούμε δεδομένα, όπως η μόρφωση. Ο Δημήτρης είναι από τους λίγους που γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση, γι’αυτό και έχει αναλάβει να κάνει μαθήματα στα παιδιά του χωριού. Η πρωτόγονη ζωή τους έχει όμως και άλλες εκφάνσεις: Όλοι τους είναι συγγενείς με την ευρύτερη έννοια, ο αποκλεισμός από άλλα κοντινά μέρη έχει επηρεάσει και τις διαπροσωπικές σχέσεις τους, η αιμομιξία αλλά και «ελεύθεροι» έρωτες είναι μερικά από αυτά.

Η παρέα του Δημήτρη, είναι κυρίως οι γάτες του. Η μάνα του, Μπέλλα εξαφανίστηκε έτσι ξαφνικά μία ημέρα και τον άφησε μόνο του. Η παράξενη φιγούρα του Δημήτρη θα αποτελέσει κλειδί γι’ αυτή την ιδιαίτερη και σκοτεινή ιστορία.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη, όπως τα στάδια της λύσσας: Μόλυνση, Επώαση και Ερήμωση.

Η μόλυνση θα ξεκινήσει με μια νυχιά της γάτας του Δημήτρη και θα μας οδηγήσει σε μία άνευ προηγουμένου επιδημία που θα βρει τους κατοίκους του ανυποψίαστους και θα τους οδηγήσει με κινηματογραφικό τρόπο σε μία μελλοντική εξέλιξη που δεν θα αφορά μόνο την κλειστή κοινωνία του χωριού.

Παρόντες στην ιστορία θα είναι και η Πετρούλα, μια κοπέλα που πρωταγωνιστεί στα κουτσομπολιά του χωριού καθώς είναι έγκυος και δεν έχει πατέρα για το παιδί της. Σε μία τρομερά φορτισμένη στιγμή της ο Δημήτρης είναι ο μόνος που θα τη βοηθήσει και όλα θα συνωμοτήσουν για να γίνει αυτή η αληθινή πρωταγωνίστρια της ιστορίας.

Από τους χαρακτήρες του βιβλίου αξιοσημείωτος είναι και αυτός του ιερέα του χωριού με ένα φαινομενικά «δαιμονισμένο» παιδί καθώς και αυτός του γιατρού που βρίσκεται αντιμέτωπος με την ασθένεια. Όταν συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για κρούσμα λύσσας το μόνο που σκέφτεται είναι οι μελλοντικές διακρίσεις. Δεν υπάρχει όμως ο απαραίτητος χρόνος και άρα η σωτηρία είναι αβέβαιη.

Θα υπάρχει αφηγητής στην ιστορία μέχρι το τέλος; Η λύσσα είναι ένα βιβλίο σκοτεινό αλλά και κλειστοφοβικό. Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα στη γραφή του είναι ότι άλλαξε σταδιακά το ύφος του αφηγητή δεδομένου ότι ασθένησε κι αυτός. Η ολοκλήρωση της ιστορίας έρχεται με ένα τέλος αντάξιο της ιστορίας.
Όπως έχει δηλώσει ο συγγραφέας είναι γραμμένο με αφορμή το βιβλίο Πανούκλα του Αλμπέρ Καμύ. Είναι ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ, μοναδική επισήμανση είναι ότι θα ήθελα να είναι μεγαλύτερο σε έκταση.

«Είναι αδικία για τα χέρια σου, να μην τους δίνεις κάτι απαλό κι ωραίο να χαϊδέψουν, όπως τη γούνα μιας γάτας. Είναι αδικία να μην μυρίζεις τα λουλούδια, να μην ρουφάς τη σάρκα από ένα πορτοκάλι. Είναι αδικία για τ’αυτιά σου να μην τραγουδάς τα ωραιότερα τραγούδια, μα πάνω απ΄όλα είναι αδικία για τα μάτια σου να μην τους δείχνεις πάντα τα πιο όμορφα χρώματα -είναι σαν να γίνεσαι τυφλός χωρίς να είσαι».

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Σελίδες: 144 |  Τιμή: 10€