Αναζητώντας την Αλάσκα / John Green

Το Αναζητώντας την Αλάσκα ήταν από τις πολύ ωραίες πρόσφατες αναγνώσεις μου, ένα βιβλίο καλογραμμένο όπως και το Το λάθος αστέρι (Εκδόσεις Λιβάνη, 2013), το πρώτο του John Green που κυκλοφόρησε στα ελληνικά, ένα βιβλίο εφηβικό κι αυτό, ιδανικό όμως για όλες τις ηλικίες (young adult).

Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να θέλουμε να διαβάσουμε ένα εφηβικό βιβλίο; Το ξεκίνησα με πολύ χαλαρή-Χριστουγεννιάτικη διάθεση και κάπου στα μισά του μου έδειξε την πιο σκοτεινή πλευρά του, πράγμα που με έκανε να μου αρέσει περισσότερο από το Λάθος Αστέρι.

Η ιστορία αυτή έχει να κάνει με ένα «καλούπι» εφήβων που μου αρέσουν πολύ, δεν ξέρω αν υπάρχουν κάπου εκεί έξω (προφανώς υπάρχουν) αλλά μου αρέσει όταν μπορώ να τους ζήσω ακόμη και στο χαρτί.

Είναι έφηβοι που ζουν και σκέφτονται πιο συνειδητοποιημένα, έχουν ανησυχίες που συνηθίζουμε να βλέπουμε σε μεγαλύτερες ηλικίες ή και καθόλου αλλά επίσης ζουν και την εφηβεία τους. Αυτός ο συνδυασμός είναι που με συγκινεί, είναι ο κόσμος του John Green. Στην περίπτωση του προηγούμενού του βιβλίου οι ήρωές του ίσως μεγάλωσαν απότομα, είχαν τους λόγους τους βέβαια αν θυμάστε καλύτερα. Αν πάλι δεν θυμάστε μπορείτε να διαβάσετε το γιατί εδώ.

Το βιβλίο είναι η ιστορία του Μάιλς Χάλτερ, ενός εφήβου που μπαίνει σε ένα κολέγιο και για πρώτη φορά νιώθει εντελώς ελεύθερος. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα γνωρίσει τον Τσίπ (ή αλλιώς Συνταγματάρχη) και την Αλάσκα (που κοσμεί και τον τίτλο του βιβλίου). Και οι δυο τους είναι πολύ ιδιαίτεροι έφηβοι (σαν αυτούς που λέγαμε πιο πάνω). Η γνωριμία τους με τον Μάιλς σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.

Η Αλάσκα-το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου-, όμορφη και με εκκεντρικό ύφος, επιθετική αλλά με έναν τρόπο που λατρεύουν και υπομένουν οι άλλοι και με αυτοκαταστροφικές τάσεις επίσης, θα κερδίσει αμέσως των Μάιλς αλλά και το «Μεγάλο Ίσως» που αναζητά, κλέβοντάς του την καρδιά. Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν.

Η επιτυχία του John Green είναι ότι σε κάθε ιστορία του προσπαθεί να γράψει ένα συνονθύλευμα της καθημερινότητας εφήβων μαζί με γερές δόσεις από δράμα και αλλά και ρομαντισμό. Στην περίπτωση του Μαίλς έχει σκιαγραφήσει έναν άνθρωπο που «γοητεύεται» και απομνημονεύει τα τελευταία λόγια φημισμένων προσώπων… Πόσο έξυπνο; Μου άρεσε πολύ και ιδιαίτερα όταν αυτό συνδέθηκε προς την ολοκλήρωση του βιβλίου.

Μερικά από τα ερωτήματα του βιβλίου: Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής μας; Μπορούμε να ζήσουμε μια πλήρη ζωή μετά από μία τρομερά δύσκολη στιγμή χωρίς λύση; Μπορεί να ακούγονται «βαρύγδουπα» αλλά δεν παύουν να είναι ερωτήματα που και οι πιο καταξιωμένοι λογοτέχνες προσπάθησαν να αποδώσουν με τα γραπτά τους.

Μου άρεσε και το προτείνω, ιδιαίτερα σε αυτούς που συγκινήθηκαν από το «Λάθος Αστέρι». Πιστεύω πως ο John Green δεν θα πρέπει να κατατάσσεται μόνο στους νεανικούς λογοτέχνες καθώς μας δείχνει περίτρανα πως με τη γραφή του μπορεί να συγκινήσει τόσο τους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους αναγνώστες.

Είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν σύντομα από τις εκδόσεις Λιβάνη και τα προηγούμενα βιβλία του, τα περιμένουμε.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη σε μετάφραση του Χρήστου Καψάλη. | Σελίδες: 288 | Τιμή: 13,33 ευρώ.