Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι / Νίκη Αναστασέα

Το βιβλίο Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι, της Νίκης Αναστασέα (Εκδόσεις Πόλις, 2012) ήταν με διαφορά ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει για το 2015. Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τη συγγραφέα και μπορώ να πω πως με εξέπληξε θετικά ο τρόπος που προσέγγισε το θέμα του βιβλίου.

Η πολύ καλή πορεία του Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι, δεν είναι τυχαία αφού έχει αποσπάσει ήδη τρία αξιόλογα βραβεία όπως αυτό του Κρατικού βραβείου μυθιστορήματος, του Λογοτεχνικού περιοδικού Κλεψύδρα/Λέσχη Πολιτισμού Έναστρον καθώς και το βραβείο μυθιστορήματος του Περιοδικού Αναγνώστης.

Ο Στέφανος και η Πέρσα είναι ένα ζευγάρι που θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει όλα αυτά που τους συμβαίνουν: Η κόρης τους, Ηλέκτρα, αρνείται να καταθέσει εναντίον του φίλου της που σκότωσε τυχαία έναν αστυνομικό. Δεν είναι ένοχη, όμως η άρνησή της να καταθέσει εναντίον του την οδηγεί στις φυλακές, ενώ κινδυνεύει και να καταδικαστεί.

Ο τίτλος του βιβλίου μας προδιαθέτει για το αίσθημα ασφυξίας που έχει κυριεύσει την οικογένεια, η οποία έχει εγκλωβιστεί σε αυτό και προσπαθεί να ισορροπήσει. Η συγγραφέας μάς περιγράφει με έναν πολύ φυσικό τρόπο την απόγνωση και τον ρατσισμό που μπορεί να νιώσουν σε ένα τέτοιο γεγονός.

Αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε αριθμό τηλεφώνου και να τον καταχωρίσουμε στα απόρρητα. Αποφεύγαμε να βγαίνουμε από το σπίτι, βγαίναμε μόνο όταν ήταν απαραίτητο.

Αυτό που συνέβη στην Ηλέκτρα φέρνει στην επιφάνεια όμως όλα τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικογένειας που φαίνεται να μην βρίσκουν λύση. H ρήξη τους θα έρθει σχεδόν αμέσως, ενώ η καθημερινότητά τους αλλάζει τελείως. Πώς είναι να έχεις όλη την κοινωνία απέναντί σου;

Το μόνο που κάνουν είναι να στεναχωριούνται. Μονάχα αυτό. Στεναχωριούνται και ντρέπονται! Όλοι ντρέπεστε για μένα! Αν δεν ήμουν εγώ, λέτε, η ζωή σας θα ήταν μια χαρά. Τέτοια λέτε μεταξύ σας και παραμυθιάζεστε.

Η αφήγησή του είναι πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς η συγγραφέας δίνει φωνή σε όλους τους χαρακτήρες, οι οποίοι μιλούν σε πρώτο πρόσωπο για ό,τι έχει συμβεί και προσπαθούν να ερμηνεύσουν κάθε γεγονός. Δεν θα μπορούσαν να αποκλειστούν οι βαθύτερες σκέψεις κάθε χαρακτήρα που πασχίζει να βρει φως σε κάθε του συμπεριφορά· αυτός ο πολυφωνικός τρόπος γραφής ήταν μονόδρομος νομίζω για τη συγγραφέα.

Κάθε ένα από τα κεφάλαια χωρίζεται με τους τίτλους που προσδιορίζουν τον χαρακτήρα που μιλάει: «Η γυναίκα που περίμενε» (Πέρσα), «Ο άνδρας που μιλούσε για τον Νότο» (Στέφανος), «Το κορίτσι που είχε έναν άσο» (Ηλέκτρα), «Το αγόρι που αγαπούσε ένα κορίτσι» (Στέλιος).

Είχα την εντύπωση πως αυτός ο κόσμος, εδώ, είχε… πώς να σ΄το πω, σαν να μη σταματούσε εδώ, αλλά συνέχιζε, και εκεί, στον άλλο κόσμο, κάποιοι άναβαν τη νύχτα τ’αστέρια, να τα βλέπουμε εμείς τα παιδιά και να μη φοβόμαστε το σκοτάδι.

Το Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, με χαρακτήρες που αναβλύζουν αλήθεια. Το τέλος του μπορώ να πω πως μου άρεσε, μου άφησε μια αίσθηση δικαιοσύνης.

Είχα άδικο. Το παραδέχομαι. Πίστευα ότι υπήρχαν πράγματα που εξακολουθούν να έχουν σημασία μόνο και μόνο επειδή άλλοτε είχαν σημασία. Μα είχα άδικο. Τίποτα δεν έχει σημασία μόνο η ανάσα, ν’ανασαίνεις, να γνωρίζεις και να είσαι ζωντανός.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις | Σελίδες: 248 | Τιμή: 14 ευρώ.