Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν / Juan Gabriel Vásquez

Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν, του Juan Gabriel Vásquez είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα για τον φόβο για το μέλλον μας, για την ίδια τη ζωή. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος και προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον μεταξύ των αναγνωστών και των κριτικών.

Θυμόμαστε πως στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει η Ντορίνα Παπαλιού, μας είχε επισημάνει πόσο το είχε ξεχωρίσει, μαζί και με το επόμενο μυθιστόρημα του συγγραφέα Οι πληροφοριοδότες (εκδόσεις Ίκαρος, 2015) που κυκλοφόρησε φέτος.

Βρισκόμαστε στην Κολομβία, όπου ο καθηγητής της Νομικής Αντόνιο Γιαμάρα, πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, σε έναν δρόμο της Μπογκοτά ακούει αρχικά το θόρυβο μιας μηχανής και στη συνέχεια τα θραύσματά της. Εκεί θα σκοτωθεί μπροστά του ο μοναχικός μπιλιαρδόρος και πρώην πιλότος Ρικάρδο Λαβέρδε, τη ζωή του οποίου θα μάθουμε σταδιακά και με τρόπο αποσπασματικό. Από εκείνη την ημέρα η ζωή του Αντόνιο θα αλλάξει ολοκληρωτικά, ξεκινάει η «οδύσσειά» του: Η ζωή του Λαβέρδε γίνεται τρόπον τινά ψύχωση του, στην οποία θα ρίξει το απαραίτητο φως που θα αλλάξει όμως και τη δική του ζωή. Είναι καταπληκτικό πως η φαινομενικά ασύνδετη ζωή του Αντόνιο και του Ρικάρδο έφθασε τελικά να την επηρεάσει σε κάθε έκφανσή της.

Ο Ρικάρδο, 20 χρόνια πριν ήταν ένας νεαρός πιλότος που ξεκίνησε να διακινεί μαριχουάνα, κάθε φορά σε μεγαλύτερη ποσότητα και που στη συνέχεια με ακόμη μεγαλύτερες φιλοδοξίες προχώρησε στη διακίνηση κοκαΐνης. Απώτερος σκοπός του να κερδίσει όσα περισσότερα χρήματα μπορεί ώστε να αποσυρθεί στο ησυχαστήριό του μαζί με τη γυναίκα του Έλενα. Όλα όμως ανατράπηκαν.

Τι ήχο μπορούν να κάνουν τα πράγματα πέφτοντας;

Ακούγεται ένας ήχος που δεν μπορώ, που ποτέ δεν μπόρεσα να ταυτοποιήσω: ένας ήχος που δεν είναι ανθρώπινος ή είναι παραπάνω από ανθρώπινος, ο ήχος από ζωές που χάνονται, αλλά και ο ήχος από υλικά που σπάνε. Είναι ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν από ψηλά, ένας ήχος διακεκομμένος και εξ αυτού αέναος, ένας ήχος που δεν τελειώνει ποτέ, που συνεχίζει να βοά στο κεφάλι μου από εκείνο το απόγευμα και δε λέει να φύγει, που αιωρείται στη μνήμη μου για πάντα, κρεμασμένος πάνω της σαν πετσέτα στην κρεμάστρα.

Σε αυτό το βιβλίο απ΄ ότι φαίνεται θα πέσουν πολλά αεροπλάνα, και άρα ο ήχος αυτός θα έχει τρομακτικές συνέπειες για όλους. Σε ένα από τα αεροπλάνα αυτά, επιβάτης είναι η Έλενα, η γυναίκα του Λαβέρδε. Με έναν ανεξήγητο τρόπο θα πέσει στα χέρια του η κασέτα από το μαύρο κουτί του αεροπλάνου, την οποία θα ακούει συνέχεια· θα γίνει η εμμονή του.

Το μπερδεμένο παζλ της ζωής του Λαβέρδε θα μπορέσει να το ενώσει ο Αντόνιο παρέα με την κόρη του Λαβέρδε, την οποία θα επισκεφτεί στο σπίτι της.

Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν, διαβάζεται ως μια ιστορία διπλής αγάπης, αλλά στην πραγματικότητα η μία ιστορία αφορά την αγάπη και η άλλη την ιστορία εσωτερικής αναζήτησης του Αντόνιο Γιαμάρα μέσω της ανασύνθεσης του παρελθόντος του Λαβέρδε.

Το μυθιστόρημα του Juan Gabriel Vásquez είναι ένα σκοτεινό βιβλίο που μιλάει για μια δεκαετία που άλλαξε τον κόσμο με την έξαρση του εμπορίου ναρκωτικών, κυρίως όμως είναι ένα καταπληκτικό ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης. Ο Αντόνιο μετά το τέλος της αφήγησης είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος: αλλάζει η ταυτότητά του αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.

Τι είναι αυτό που αποκαλούμε μοίρα ή σύμπτωση ή ατύχημα τελικά;

Αυτές οι μακρές διαδικασίες που συναντάμε στη ζωή μας -πότε για να της δώσουν την ώθηση που χρειάζεται, πότε για να κάνουν θρύψαλα τα πιο λαμπρά μας σχέδια- τείνουν να μένουν κρυφές σαν υπόγεια ρεύματα, σαν ανεπαίσθητες μετατοπίσεις τεκτονικών πλακών, κι όταν τελικά γίνει σεισμός, επικαλούμαστε τις λέξεις που έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε για να εφησυχάζουμε: ατύχημα, σύμπτωση, καμιά φορά και μοίρα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος. Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης | Σελίδες: 296 | Τιμή: 15,00 €