Μηχανικοί καταρράκτες / Σώτη Τριανταφύλλου

Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι για μένα από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της ελληνικής λογοτεχνίας. Το βιβλίο της Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης (εκδόσεις Πατάκης, 2008), είναι ένα από τα βιβλία που έχει ξεχωρίσει στην αναγνωστική μου εμπειρία. Το βιβλίο Μηχανικοί καταρράκτες είναι μια νουβέλα με κύριο θέμα την ταυτότητα και τη διαφορετικότητα.

Ήρωας του βιβλίου είναι ο Σαλ που ταξιδεύει στο Μεξικό για να ολοκληρώσει κάτι που περιμένει με απίστευτη ανυπομονησία: την επέμβαση αλλαγής φύλου του. Η Σάλλυ όπως θέλει να θέλει να την αποκαλούν, θα ταξιδέψει από τη βόρειο τμήμα των ΗΠΑ στην Τιχουάνα του Μεξικό για να βρει επιτέλους την αληθινή της ταυτότητα.

Ήταν ένα βιβλίο που με κέρδισε από τις πρώτες σελίδες του και λόγω θέματος αλλά και μεγέθους. Η Σώτη Τριανταφύλλου όπως και στα περισσότερα βιβλία της έχει ένα μαγικό τρόπο να μας μεταφέρει σε ιστορίες με καθαρά αμερικανικό χαρακτήρα (δεν είναι καθόλου εύκολο) και μας τονίζει στο συγκεκριμένο βιβλίο που είναι ένα road movie, πως η διαφορετικότητα είναι ζήτημα σεβασμού και όχι υπερτονισμού στην κοινωνία μας.

Σε αυτό το μεγάλο ταξίδι της η Σάλλυ μετακινείται από πολιτεία σε πολιτεία για να φτάσει στην Τιχουάνα, ενώ στη διαδρομή της γνωρίζει τον Μπραντ (έναν βετεράνο του πολέμου στο Αφγανιστάν) και τον θείο Ντον (με απωθημένο να δει το Γκράντ Κάνυον και τη θάλασσα) που παρουσιάζονται στο δρόμο της από τη μία για να της κάνουν πιο κατασταλαγμένη την απόφασή της, και από την άλλη για να αλλάξει ολοκληρωτικά και τη δική τους ζωή.

Σε αυτό το ταξίδι, που θα είναι ένα ταξίδι ψυχής για τη Σάλλυ θα θυμηθεί όλες τις δυσκολίες που συνάντησε μεγαλώνοντας καταπιέζοντας το εγώ της, κάνοντας συνεχείς αναφορές στη μητέρα της, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην ιδιαίτερη σχέση με την αδελφή της, την οποία θέλει και να συναντήσει πριν την επέμβαση. Αυτό που αναζητά είναι η οικογενειακή αποδοχή η οποία φέρνει στο φως και διάφορα οικογενειακά μυστικά τόσο για τη μητέρα της, για τον θείο Ντον αλλά και για τον Μπράντ. Η γενικότερη καταπίεση του εγώ δεν έχει να κάνει με τον προφανή χαρακτήρα της Σάλλυ, αλλά και των υπολλοίπων και τη σκληρή πραγματικότητα αυτής πράγμα ενδιαφέρον για την ανάγνωση.

Συχνά οι άνθρωποι είναι προβλέψιμοι, εκτός από τις φορές όπου είναι απρόβλεπτοι.

Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι το ιδιαιτέρως αισιόδοξο και ταυτόχρονα «κωμικό» τέλος του βιβλίου που βέβαια μας αφήνει μουδιασμένους αναφορικά την αληθινά δημοκρατική κοινωνία που δεν θα θα έπρεπε να υπερτονίζει οποιαδήποτε μορφής διαφορετικότητα αλλά να αδιαφορεί γι΄ αυτή, αυτό θα σήμαινε επιστροφή στην «κανονικότητα».

Οι Μηχανικοί καταρράκτες κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη. Σελίδες: 132 Τιμή: 8,46€