Ο Κάφκα στην ακτή / Χαρούκι Μουρακάμι

«Θα ήθελα και άλλο». Έτσι αισθάνομαι κάθε φορά μετά από ένα βιβλίο του Χαρούκι Μουρακάμι. Ο Κάφκα στην ακτή, ήταν ένα από τα βιβλία που περίμενα εδώ και πολύ καιρό να διαβάσω και μόλις προς τα τέλη του 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Η αίσθηση που είχα διαβάζοντάς το, μου θύμισε Το κουρδιστό πουλί (εκδόσεις Ωκεανίδα, 2005) που μαζί με το Νορβηγικό δάσος (εκδόσεις Ψυχογιός, 2012) είναι από τα πλέον αγαπημένα μου του Μουρακάμι. Ο Κάφκα στην ακτή τελείωσε και οι χαρακτήρες του ήταν για πολύ καιρό μέσα μου, με συντρόφευαν κάθε στιγμή της μέρας: Ο μικρός Ταμούρα, ικανός να σου θυμίσει οποιονδήποτε νεαρό στο δρόμο ή στα μέσα συγκοινωνίας· θα ακούσεις όμως και τον Νακάτα σε μια γωνιά του δρόμου να μιλάει με έναν γάτο· θα κοιτάξεις ακόμη και τον ουρανό γιατί αν περιμένεις μπορεί και να βρέξει ψάρια…

Έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης. Ο δεκαπεντάχρονος Ταμούρα, αποφασίζει να φύγει από το σπίτι του θέλοντας να αποφύγει την προφητεία του πατέρα του, ότι θα τον σκοτώσει και ότι θα «κοιμηθεί» με την μητέρα του και την αδερφή του, οι οποίες έχουν εξαφανιστεί από το σπίτι τους απ΄όταν ο Ταμούρα ήταν ήδη τεσσάρων. Ο Κάφκα, γιατί αυτό είναι το ψευδώνυμό του, δεν είναι ένας απλός έφηβος, είναι λιγομίλητος, συνεσταλμένος και λατρεύει τα βιβλία. Σε πολλές περιπτώσεις τη δύναμη τη βρίσκει από τον Κρόου, το άλλο του μισό, που είναι πάντα εκεί, είναι η εσωτερική φωνή του…

Παράλληλα γνωρίζουμε και τον Νακάτα, έναν ηλικιωμένο που από ένα πολύ ιδιαίτερο γεγονός του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, θα χάσει μέρος από τις μνήμες του αλλά και την εξυπνάδα του. Από τότε είναι που απέκτησε το ιδιαίτερο χάρισμα να μιλάει με τις γάτες.

Οι δύο ιστορίες τους αναπτύσσονται παράλληλα, αλλά θα μπερδευτούν με τρόπο απρόσμενο οδηγώντας μας στην εκπλήρωση της προφητείας. Το μυθιστόρημα Κάφκα στην ακτή, είναι μια αναζήτηση στο χρόνο και στο οποίο γεγονότα του παρελθόντος μπορούν να γίνουν γεγονότα του παρόντος αλλά και στιγμές του παρόντος επηρεάζουν ακόμη και το μέλλον.

Από ένα σημείο και μετά γινόμαστε κι εμείς ο Κάφκα Ταμούρα, ζούμε τη δική του «αρχαία ελληνική τραγωδία», με την εκπλήρωση της προφητείας που τον έκανε να το σκάσει από το σπίτι και να προσπαθήσει να ανακαλύψει τον εαυτό του. Όνειρα, Τραύματα, σεξ, είναι μόνο λίγες από τις έντονες στιγμές του.

«Μάλλον μοιάζει περισσότερο με κατάρα παρά με προφητεία. Ο πατέρας μου την είχε επαναλάβει πολλές φορές, σα να χάραζε κάθε λέξη στον εγκέφαλό μου». […]Είμαι αναγκασμένος να ζυγίσω τις λέξεις προσεκτικά. Και λέω τα εξής: «Κάποια μέρα θα δολοφονήσεις τον πατέρα σου και θα γίνεις εραστής της μητέρας σου».

Είναι καλό νομίζω κάποιος να διαβάσει αυτό το βιβλίο με ορθάνοιχτατα μάτια, να δεχθεί ό,τι περιγράφει ο συγγραφέας χωρίς λογοκρισία. Γιατί ναι, μπορεί να κολλήσεις στο ότι οι γάτες μπορεί να μιλάνε… μπορεί όμως και να μπορούν· Όπως επίσης και η περίφημη βροχή ψαριών.

Γνωρίζουμε τον μεταφυσικό τρόπο γραφής του Χαρούκι Μουρακάμι, σε κάποιους μπορεί να φαίνεται «γελοίος», «υπερβολικός» ή «χωρίς σημασία», για αυτούς που τον αγαπούν όπως κι εγώ, μοιάζει ο μοναδικός τρόπος να σου δείξει έναν δρόμο μέσω του «αδύνατου», και αυτό μπορεί να είναι ανακουφιστικό, καθώς αλλάζεις καλούπι και δεν κρίνεις με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα· είσαι πιο ελεύθερος.

Ο Κάφκα στην ακτή, κάτω από το φανταστικό του περιτύλιγμα, είναι ένα βιβλίο για την ωριμότητα, το να αφήνεις πίσω σου το παρελθόν, να αλλάζεις σελίδα, όσο σκληρό κι αν είναι, γιατί η ζωή πραγματικά αξίζει τον κόπο.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Αργυρώς Μαντόγλου. Σελίδες: 720 | Τιμή: 18,80€/