Μέχρι την επόμενη φορά, Τήνος!

Τελικά οι μέρες του Πάσχα ή καλύτερα των διακοπών γενικότερα, προορίζονται για πολύ γέλιο, για ατελείωτες βόλτες με αυτοκίνητο σε μέρη που ίσα ίσα τα ξέρεις ―αλλά τα μαθαίνεις μεμιάς χάρις στην ομορφιά και την καθαρότητά τους. Ένα από αυτά τα μέρη είναι η Τήνος.

Αν δεν έχεις βρεθεί εκεί τότε πρέπει να το οργανώσεις σύντομα. Είχαμε τη χαρά και την τύχη να μένουμε σε ένα από τα πιο όμορφα χωριά του νησιού, το Φαλατάδος. Μπορεί να ακούγεται ισπανικό αλλά είναι μια από τις μανίες του νησιού αυτές οι όμορφες μουσικές καταλήξεις (δίπλα μας το Σκαλάδος, το Αρνάδος αλλά και το Τριαντάδος). Το Φαλατάδος λοιπόν είναι ένα πανέμορφο, ορεινό χωριό του νησιού που δεν χάνει καθόλου τη γραφικότητά του.

Βέβαια ίσως το πιο ωραίο από τα χωριά να είναι ο Πύργος, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του νησιού. Είναι πιο μεγάλο, με περισσότερους κατοίκους και πολύχρωμα-φωτεινά σπιτάκια. Όπως σε κάθε χωριό που σέβεται τον εαυτό του, η πλατεία του είναι η καρδιά του, εκεί που συμβαίνουν όλα. 🙂

Το μικρό, αλλά πολύ γεμάτο ταξίδι μας δεν θα μπορούσε να μην συμπεριλαμβάνει και την Ιστέρνια και το υπεργευστικό Θαλασσάκι (εντάξει, το Θαλασσάκι ήταν οβερ-μπουκτ και καθίσαμε δίπλα στο Καρνάγιο των αισθήσεων ―γέλασε κανείς;―, ωστόσο ξέρω καλά πόσο υπερτέλειο είναι!).

Εννοείται πως επισκεφτήκαμε και την Κολυμπήθρα με την τεράστια παραλία της. Τα μαθήματα σερφ όμως δεν είχαν ξεκινήσει ακόμη, είχαμε μια γαλήνια μπουνάτσα να μας παίρνει τα μυαλά. Ο καιρός ήταν σχεδόν για μπάνιο. Δεν κάναμε.

Στον υπέροχο Βώλακα με τα μικρά σπιτάκια που ξεπροβάλλουν όλη την ελληνική ποίηση, χαλαρώσαμε, πεινάσαμε, και είδαμε πως φτιάχνονται από το μηδέν καλάθια.

Στον παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί, απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα.
―Οδυσσέας Ελύτης – Το Μονόγραμμα

Την τελευταία μας μέρα είχαμε τη χαρά να ζήσουμε και την “αντάρα”, μια κινούμενη ομίχλη μπροστά στα μάτια μας. Μαγικό!

Μέχρι την επόμενη φορά, Τήνος!