4 3 2 1 - Paul Auster

…οι σκέψεις του απαράλλακτα πήγαιναν από τις λέξεις στο χαρτί στον πατέρα του, όχι τον πατέρα που ήταν θαμμένος στο χώμα αλλά στον πατέρα που είχε πάει στο παράδεισο, αν υπήρχε παράδεισος, και αν ο πατέρας του ήταν πράγματι εκεί, θα μπορούσε άραγε να τον κοιτάζει τώρα από ψηλά, να τον παρακολουθεί όπως καθόταν στο θρανίο του και παρίστανε ότι διάβαζε;

Μάθε περισσότερα για το βιβλίο εδώ.