Οι Αργοναύτες - Maggie Nelson

«Ένας φίλος μου λέει ότι σκέφτεται το φύλο σαν ένα χρώμα. Πράγματι, το φύλο μοιράζεται με το χρώμα μια οντολογική απροσδιοριστία: δεν είναι ακριβώς σωστό να πούμε πως ένα αντικείμενο είναι ένα χρώμα, ούτε ότι το αντικείμενο έχει ένα χρώμα. Τα συμφραζόμενα επίσης αλλάζουν την έννοια του χρώματος: όλες οι γάτες είναι γκρίζες, κ.λ.π. Ούτε το χρώμα είναι ακριβώς ηθελημένο. Όμως καμία απ’ αυτές τις διατυπώσεις δεν σημαίνει ότι το εν λόγω αντικείμενο είναι άχρωμο».

«…συνειδητοποίησα ότι όσο μεγαλώνεις δεν κερδίζεις αναγκαία και κάτι άλλο, πέρα από το ότι μεγαλώνεις. Τα υπόλοιπα είναι προαιρετικά».

«Πώς μπορεί ένα βιβλίο να είναι συγχρόνως ελεύθερη έκφραση και διαπραγμάτευση; Δεν είναι μάταιο να επικρίνεις ένα δίχτυ επειδή έχει τρύπες;»

«Τα μέρη της Αργούς μπορεί να αντικαθίστανται αλλά το πλοίο λέγεται πάντοτε Αργώ. Μπορεί να μαθαίνουμε σιγά σιγά να φεύγουμε πετώντας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε ξεμπερδέψει με όλα τα κλαδάκια μέσα στο κλουβί μας».

«Εξωτερικά, μπορεί να έμοιαζε λες και το σώμα σου γινόταν όλο και περισσότερο “θηλυκό”. Αλλά μέσα μας δεν νιώθαμε έτσι. Εσωτερικά, ήμασταν δύο ανθρώπινα ζώα που υφίσταντο μεταμορφώσεις ο ένας δίπλα στον άλλον, που γινόμασταν ελεύθερα μάρτυρες αυτής της αλλαγής του άλλου. Με άλλα λόγια, μεγαλώναμε».

Οι Αργοναύτες της Maggie Nelson κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αντίποδες, σε μετάφραση της Μαρίας Φακίνου.
Αναζητήστε το βιβλίο εδώ.