Τα σκουλαρίκια της Madame de...

Αν χρειαστεί να προτείνω μια αγαπημένη κλασική ταινία γεμάτη χιούμορ, ειρωνία, δράμα, θα είναι σίγουρα Τα σκουλαρίκια της Madame de…, του Max Ophüls. Είναι από τις λίγες ταινίες που μπορώ να βλέπω συνέχεια και να θαυμάζω πώς μια ταινία του 1953 ―υπερπαραγωγή για την εποχή της― είναι φτιαγμένη με αριστοτεχνικό τρόπο, έτσι που να δημιουργεί το αίσθημα της ευχαρίστησης ακόμη και στους πιο απαιτητικούς σύγχρονους θεατές.

Στο Παρίσι, στα τέλη του 19ου αιώνα η Madame de (της οποίας ποτέ δεν μαθαίνουμε το επώνυμο) αναγκάζεται λόγω έκτακτων χρεών να πουλήσει ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, δώρο του σύζυγού της. Αυτά τα σκουλαρίκια θα ταξιδέψουν σ’ ένα ιδιαίτερο παιχνίδι συμπτώσεων και θα επιστρέφουν συνεχώς στα ίδια χέρια, φέρνοντας στο φως κρυφούς έρωτες και ψέματα, και θα οδηγήσουν τους ήρωες σε δραματικές καταστάσεις.

Ένα ιδιαίτερο κωμικό δράμα, με την αναγκαία κάθαρση, για την ματαιοδοξία και για τον επιφανειακό τρόπο ζωής της αριστοκρατίας της εποχής που αξίζει τον χρόνο σου.

Μπορείς να την αναζητήσεις εδώ.

Την έχεις δει; Έχεις να προτείνεις κάποια άλλη; Περιμένω τα ΣΧΟΛΙΑ σου!