Χίλια φεγγάρια - Sebastian Barry

«Χίλια φεγγάρια ήταν για τη μάνα μου ο πιο παλιός καιρός, το βαθύτερο μέτρο του χρόνου. Όπως είναι για τον Τόμας ΜακΝάλτι τα “εκατό χρόνια”. Ένας περαστικός ιεροκήρυκας τον ρώτησε κάποτε: “Πότε ήρθες στην Αμερική, Τόμας;” “Πριν από εκατό χρόνια”, ήταν η απάντησή του. Για τη μάνα μου ο χρόνος ήταν κάπως σαν στεφάνι, σαν κύκλος, όχι μακρύ κορδόνι. Αν προχωρούσες, αν προχωρούσες αρκετά, θα ’βρισκες ανθρώπους που είχαν ζήσει πριν από πολύ πολύ καιρό – θα τους έβρισκες να ζούνε δηλαδή. “Χίλια φεγγάρια όλα μαζί”, έτσι το ’λεγε. Κανένας δεν μπορούσε να προχωρήσει τόσο πολύ, έλεγε. Όμως αυτό δεν σήμαινε ότι εκείνοι δεν ήταν εκεί. Ήξερε η μάνα μου ένα σωρό πράγματα που μας άρεσαν πολύ όταν ήμασταν παιδιά. Κι άλλα που μας τρόμαζαν».

«Τη μάνα μου την είχαν σκοτώσει όπως θα σκότωνε λύκο ένας βοσκός. Κι αυτό είναι επίσης γεγονός. Υπήρχαν δύο γεγονότα, νομίζω. Κι εγώ δεν είχα καμιά αξία. Μικρότερη αξία απ’ όλους, απ’ όλα. Μικρότερη κι από τις πόρνες στο πορνείο, αν και ίσως έβλεπαν σ’ εμένα αυτό ακριβώς: μια μελλοντική πόρνη. Είχα μικρότερη αξία κι από τις μαύρες μύγες που τους τριγύριζαν όλους εκείνο το καλοκαίρι. Μικρότερη κι από τα σκουπίδια που πετούσαν πίσω από τα σπίτια τους».

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου.