Τι Μου Έμαθε Το 2015.

Ότι το ΄15 πέρασε πολύ γρήγορα. Ναι, αυτό.

Ότι θέλω να ταξιδέψω περισσότερο και ότι πρέπει να επισκεφθώ την Τήνο σύντομα ξανά.

Δεν μπορεί να υπάρξει «καλή» χρονιά χωρίς ένα βιβλίο του Μουρακάμι. Τι θα γίνει όταν θα έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του;

Ότι η «κατάλληλη» στιγμή δεν υπάρχει ποτέ και ότι την φτιάχνουμε εμείς.

Η πιο πολύπλοκη και «χαρούμενη» φιλιππινέζικη συνταγή μπορεί να με κάνει χαρούμενο. Halo halo λοιπόν.

Είχα τη τύχη να γνωρίσω μια πολύ πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της δουλειάς μου τον Μάρτιο του ‘15, «παρέα» με τον Ντέιβιντ Νίκολς με την κυκλοφορία του βιβλίου «Εμείς». Ευχαριστώ!

Η χαζο-ρομαντική μου πλευρά ακόμη ενθουσιάζεται με αυτό το κομμάτι. Μέσα σε όλα ξεχώρισα τους Izal και τους Tulsa, γιατί χωρίς καταπληκτικούς στίχους θα ήταν κάτι «άλλο».

Ότι τα ακουστικά album είναι αυτά που με συγκινούν περισσότερο. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από τα Asuntos Delicados & Lo que fuí es lo que soy.

Αυτή η ξενική προφορά ενώ θα «έπρεπε» να την κακολογίσω μου αρέσει πολύ, όπως και το κομμάτι αυτό. Ας το ακούσουμε ακόμη μια φορά παρακαλώ!

Ότι θέλω να βλέπω περισσότερες ταινίες· μάλιστα. Με το Magical Girl, να με έχει αγγίξει περισσότερο.

Να είμαι πιο ειλικρινής, να είμαι εγώ.

Β.